Salkantay trek en Machu Picchu

Lieve allemaal,
We zijn gisteren teruggekomen van een FANTASTISCHE trek naar de Salkantay en als afsluiter de Machu Picchu.
De eerste dag werden we om 5 uur ´s ochtends al opgehaald door onze gids Victor. Hoewel ons was beloofd dat de groep uit max 8 personen zou bestaan, zaten er in de bus 21 andere reizigers die allemaal dezelfde trek hadden geboekt. Een onaangename verrassing. Tijdens de busrit naar het startpunt van de trek in Mollepata (2900m) werd gelukkig al snel duidelijk dat groep werd opgesplitst voor de wandelingen en dat we alleen gezamelijk gebruik zouden maken van de porters, paarden en de kok. Na een ontbijt in Mollepata begonnen we aan de 7 uur lange wandeling naar de eerste camp site op 3800m hoogte. Al voor aankomst op de lunch plek halverwege kregen we een eerste view van de besneeuwde bergtoppen die de de dag erna van heel dichtbij zouden gaan zien. Supermooi! De kok had een uitgebreide lunch gemaakt met soep en pasta, zodat ook de laatste 3 uur wandelen prima waren vol te houden. Bij aankomst op de camp site bleek de andere groep al lang en breed aanwezig en zich met bier en kaarten goed te vermaken.. ze bleken de tweede helft van de wandeling met de auto afgelegd! Gelukkig stond er ook voor ons thee met snacks klaar en daarna opnieuw lekker eten. Daarna vroeg naar bed, nadat we eerst naar de prachtige sterrenhemel en melkweg hebben gekeken. Het was echter heel heel koud (-5C) maar in thermo, twee paar sokken, muts en handschoenen en een dikke slaapzak heb ik het lekker warm gehad:) echter door de hoogte niet geslapen...
De tweede dag werden we om 6 uur gewekt met een kopje coca thee (goed voor alle pijntjes, ongemakken en ter preventie van hoogteziekte) en na het ontbijt begonnen we om 7 uur aan een wandeling van 9 uur (!). De eerste drie uur klommen we omhoog naar het hoogste punt op 4650m hoogte met hopelijk uitzicht op de Salkantay. Dat was nog wel even spannend, want het was aardig bewolkt de eerste uren. Maar bij het bereiken van de top trok de lucht helemaal open en was het uitzicht echt adembenemend mooi. Victor had ons ´s ochtends al beloofd een extra wandeling te maken naar een lacoon 20min van de top. De lacoon was echt zo blauw als Victor had verteld en we konden de gletsjer van de Salkantay berg (6300m) bijna aanraken! En er was geen andere toerist te bekennen. Victor heeft daar uitgebreid de tijd genomen om ons bij te praten over de historie van de Salkantay berg in oa de Inca-tijd. Daarna begonnen we aan de 5 uur lange afdaling, waarbij we onderweg een stop maakten voor de lunch. Petra en ik voelden ons allebei superfit (ondanks de brakke nacht) en hadden gelukkig absoluut geen last van de hoogte en hebben samen in hoog tempo in 4 uur afgedaald. De oefening in de Colca Canyon kwam hier wel van pas. Het landschap was echt prachtig en heel bijzonder een plotselinge wisseling in vegetatie. Van uitgestrekte kale vlaktes veranderde het landschap in een soort jungle met heel veel groen en het was ook meteen een stuk warmer, een compleet ander klimaat. Toen wij al lang en breed opgefrist in het kamp zaten kwam ook de rest van de groep binnen, die duidelijk meer last hadden gehad van de hoogte. Gelukkig waren we zover afgedaald (naar 2900m) dat de hoofdpijn bij iedereen weer was verdwenen. ´s Avonds zijn we na een enerverend kaartspel en een warme kop limoen-honing-rum thee opnieuw heel vroeg gaan slapen. Het was echt een top dag!
Ook de derde dag werden we om 6 uur gewekt met een kop coca thee en stond er (gelukkig) een kortere wandeling op het programma. Iedereen was redelijk stuk na de lange wandeling van de dag ervoor. We hebben 5 uur lang een vrijwel vlakke wandeling afgelegd langs de rivier in de Salkantay vallei en genoten van alle mooie natuur om ons heen. Gisteren stonden we bijna in de sneeuw en vandaag aten we passievruchten die we van de bomen konden plukken en hebben we onderweg avocado-bomen, bananenplantages en zelf papaya´s gezien. De wandeling eindigde op de lunch plaats waar de kok alle lekkere dingen die we onderweg hebben gezien had verwerkt in de lunch. Erg fijn om weer wat kleur en vitamientjes op het bord te zien! ´s Middags hadden we uitgebreid de tijd voor een bezoek aan de hotspring in de buurt van de kampeerplaats in Santa Teresa. Een warme bron wat enkele jaren geleden nog een paradijs was, maar waar na een overstroming van de rivier nu slechts een ondiep meertje van over was. Desalniettemin was het echt heerlijk voor de spieren en hebben we na 2 dagen niet douchen zeker een uur liggen weken in het warme water. ´s avonds in het kamp werd en een groot kampvuur gemaakt en kregen we een optreden te zien van de kinderen aldaar die lokale dansen uitvoerden (en werd ik er natuurlijk weer uitgepikt om mee te dansen..) Daarna zijn we met vrijwel onze hele groep naar de lokale discotheek gegaan in Santa Teresa. Echt supergezellig. Franko, de andere gids, bleek een salsa leraar te zijn geweest voor zijn carriere als gids. Dus er is veel gedanst en (iets te) veel pisco gedronken:)
Dag 4 mochten we gelukkig tot half 8 (jaja) uitslapen en iedereen was wel een beetje brakjes van de avond ervoor. Gelukkig hoefden we vandaag maar 3 uur te wandelen naar Aguas Calientes, nadat we onze bagage bij het trein station hadden gedropt zodat we daar niet mee hoefden te sjouwen. Aguas Calientes is het vertrekpunt om de Machu Picchu te bezoeken en lijkt op een soort toeristisch ski-dorp. Aldaar hebben we ons allereerst opgefrist met de (enige) hete douche die ons beloofd is en daarna hebben we lekker uitgerust. Prima dag!
De laatste dag stond dan eindelijk het bezoek aan de Machu Picchu op het programma. Om 3 uur ging de wekker al om vroeg te starten aan de klim omhoog. De reden: de massa´s toeristen voor zijn om een van de 400 tickets bemachtigen om de Wayna Picchu te mogen beklimmen en het allermooiste uitzicht van de Machu Picchu te hebben. Bij aankomst bij de brug bleek deze gesloten te zijn tot 5 uur en verzamelden zich meer en meer toeristen met hetzelfde idee. Na opening van de poort begon de strijd om de tickets. Een 45 minuten lange klim met oneindig veel trappen omhoog naar de entrance. Ieder ging in eigen tempo omhoog waarbij Victor onderweg de short-cuts liet zien en de hele groep heeft aangemoedigd zo snel mogelijk naar boven te lopen. Helemaal kapot kwam ik boven aan en bleek als nummer 33 te zijn gearriveerd! Supermooi! Ook de rest van de groep heeft de tickets bemachtigd voor de klim van de Wayna Picchu om 10 uur. Om 6 uur openende de poorten van de Machu Picchu en heeft Victor ons rondgeleid langs alle belangrijke plaatsen. Erg indrukwekkend allemaal! Om 10 uur begonnen we aan de klim omhoog die we nu in alle rust konden doen. Het uitzicht op de top was echt fantastisch en de nachtelijke klim omhoog dubbel en dwars waard! De middag hadden we nog uitgebreid de tijd om de rest van Machu Pichu te bekijken. Om 7 uur vertrok de trein vanuit Aguas Calientes terug naar Cusco. De reis duurde nog wel 4 uur, dus we waren bij aankomst in het hostel redelijk kapot!
Vandaag staat er dan ook even niets op het programma, behalve een massage en een goede pedicure behandeling:) Morgen vertrekt Petra helaas alweer! Ik heb dan nog een dag in Cusco voor ik naar Bolivia vlieg voor deel 2 van de reis.
(excuus voor het lange verhaal, maar dat zijn jullie inmiddels wel gewend:))
Tot snel!
Liefs Karin