The last 36 hours in Oz...

Lieve allemaal,

Ja, dan is het toch echt tijd voor het laatste berichtje wat ik in Australie schrijf, na week die ik het beste kan omschrijven als ‘de week van de laatste keren’

Afgelopen zaterdag waren alle Nederlandse meiden weer in Surfers en hebben we met z’n allen een alternatieve Sinterklaas gevierd, zonder cadeaus maar wel met pepernoten. Dus in plaats van pakjesavond (wat ons niet zo goed idee leek met al onze overkilo’s bagage) hadden we een tapas and pictonairy night. Erg gezellig, en na heel wat uurtjes tekenen en raden, waren An en ik de trotse winnaars. Dinsdag heb ik van Aike, An, Bibi en Jes afscheid genomen. An is inmiddels alweer in Nederland (ben je goed aangekomen? Is t er heel koud?) en Aike, Bibi en Jes zijn allen begonnen aan een reis in Australie (girls, heel veel plezier!!) Maar gelukkig zien wij elkaar weer in het nieuwe jaar!
Woensdag had ik m’n officiele laatste dag op de Universiteit, en ze hadden een afternoon tea georganiseerd met Australische pavlova, cadeautjes en een speech van Jin met een en al lof. En ook voor mij de kans om iedereen te bedanken.
Donderdag was een rotdag want ik moest afscheid nemen van Emily, my rowing sister, my partner in crime, my best friend! Jules, Em en ik hebben s ochtends ontbeten in Main Beach, bij Aruba, een plek met veel herinneringen. Ik dronk er mijn eerste koffie in Australie, we aten hier heerlijke brekkies na roeitraining en ook voor Amanda’s farewell hebben we hier gelunchd. Na een fotoshoot op het strand (want Em en ik bedachten ineens dat we nog helemaal geen foto’s van ons op het strand hadden) brachten Jules en ik Emily naar het vliegveld. Een laatste koffie, waar we met een fotoboek nog herinneringen ophaalden. En toen was het echt tijd voor afscheid. I was sooo sad to see her go. Em, you were my best friend here and I’m gonna miss you so much!!
Jules bracht me daarna naar de conferentie van Griffith University, waar Alfred en Jin een presentatie gaven. Maar ik was er echt niet bij met mn gedachten, voelde me rot na het afscheid en heb in plaats van een gratis diner ben ik lekker naar huis gegaan waar ik met Jules de hele avond foto’s heb gekeken.
En vrijdag was het eindelijk zover... mijn nieuwe tanden! Na nachtmerries over grote tanden in afwijkend kleuren, kan ik zeggen dat ik heel heel tevreden ben met het eindresultaat! Brian is een absolute genius en ik hem heel dankbaar voor zijn werk!
Zaterdag was mijn laatste partol at Rainbow Bay. Er was nauwlijks surf, het regende af en toe, dus er waren slechts een handjevol mensen op het strand. Je voelt je behoorlijk nutteloos, helemaal als je met 8 mensen in uniform op het strand zit. Maar goed, we hebben ons wel vermaakt met z’n allen. Daarna werd ik afgezet in Burleigh, waar Alice een BBQ had georganiseerd ter ere van haar 21st. Heerlijk eten, champagne, maar ook weer tijd om afscheid te nemen. Maar Alice vliegt in januari naar Frankrijk, waar ze een semester gaat studeren, dus we zien elkaar snel weer!!
Zondag ben ik met Craig een dagje wezen touren door de Hinterland. We wilden eigenlijk gaan wandelen, maar het weer zat niet mee, dus in plaats daarvan hebben we door een deel van de Hinterland gereden, muziek geluisterd, genoten van spectaculaire views, bijgepraat en lekker gelunchd. En daarna ook afscheid genomen...

Na de week van laatste keren en van veel afscheid nemen, zijn de laatste 36 uur aangebroken. Terugkijkend op de afgelopen 50 weken, heb ik echt een geweldig jaar gehad. En ik ga mijn Australische leventje hier zeker missen. Maar ik hoop dat ik toch wat van dat leven en de Australische mentailiteit mee naar huis kan nemen. Ik neem in ieder geval heel veel goede herinneringen mee naar huis!
Ik heb toch ook heel veel zin om weer naar huis te gaan en jullie allemaal weer te zien!!

Tot gauw!

Liefs Karin